KONKURS PEŁNOMETRAŻOWYCH FILMÓW DZIECIĘCYCH
JURY DZIECIĘCE
w składzie: Adam Lewandowski, Zofia Gołaszewska, Ewa Gołaszewska, Lena Burdzińska, Agnieszka Ślusarczyk
NAGRODA GŁÓWNA dla filmu „Klub brzydkich dzieci” w reżyserii Jonathana Elbersa.
Pierwszą nagrodę i tytuł zwycięzcy 9. edycji festiwalu Kino w Trampkach jako Jury Konkursu Pełnometrażowych Filmów Dziecięcych jednomyślnie przyznajemy „Kluboi brzydkich dzieci” w reżyserii Jonathana Elbersa.
Jako jury chcielibyśmy serdecznie podziękować za cudowną filmową podróż, za wszystkie przekazane w filmie prawdy – te o władzy, przyjaźni, tolerancji…
Ta historia jest dla nas ważna, bo w dobie mediów społecznościowych jest przypomnieniem, że niezależnie, jak wyglądamy – wszyscy mamy prawo być kochani i szanowani.
Fabuła w przekonujący, trzymający w napięciu sposób pokazuje jak presja tłumu wpływa na nasze zachowanie. To, co modne, staje ideałem – i trzeba duużo krytycznego myślenia, aby zrozumieć związane z tym zagrożenia. Ktoś może na przykład zapragnąć rządzić ludźmi jak kukiełkami i stworzyć „idealny” świat, w którym nie ma miejsca na to, co odchodzi od przyjętej normy. Pojawia się nienawiść, odrzucenie, paraliżująca obojętność, straszny w swoich konsekwencjach strach.
A brzydkie dzieci mierzą się z wyzwaniem. Ich uparte, solidarne współdziałanie ma na celu przełamać tyranię i odzyskać godność. Film pokazuje, że czasem boimy się podjąć działania, ale potrzebna jest jedną iskra, która sprawi że stanie się coś wielkiego. Jaka? Odkryjcie sami!
JURY RODZICÓW
w składzie: Iwona Stefańska, Joanna Tylka, Maria Strzelecka oraz Paulina Kędziora, przyznało NAGRODĘ GŁÓWNĄ dla filmu „Drużyna Marco” w reżyserii Julio Vincenta Gambuto.
Optymistyczny film, który pokazuje, jak ważna w życiu jest przyjaźń i ludzie wokół nas. Wirtualna rzeczywistość i cyfrowe przygody nie są w stanie dać nam: dzieciom i dorosłym, takiej satysfakcji i spełnienia, jak kontakt z drugim człowiekiem. To właśnie przyjaciele są z nami w tych najtrudniejszych chwilach i to dzięki nim pokonać możemy przeciwności.
W “Drużynie Marco” w autentyczny, wzruszający sposób zobrazowana jest przemiana głównego bohatera z marudnego, zamkniętego w sobie nastolatka, skoncentrowanego na sobie – w otwartego, pełnego radości życia chłopca.
Film otwiera drogę do rozmów: o tym, jak warto pokierować swoim życiem, o pasjach, o odchodzeniu, o relacjach, które nas budują. Bohater poznaje, czym jest utrata najbliższej osoby, ale uczy się przy tym, jak ważne są czerpanie z życia pełnymi garściami oraz małe codzienne szczęścia
Film inspiruje współdziałaniem pokoleń (w którym niemałą, zaskakującą rolę może odgrywać technologia). Wlewa w serca nadzieję, że sposób, w jaki postrzegamy świat, jest w stanie uczynić go pełniejszym i jaśniejszym miejscem do życia, mimo problemów, które dotykają każdego z nas. Wystarczy dokonać wyboru i stanąć po słonecznej stronie ulicy…
JURY MUZYCZNE
w składzie Bodek Pezda – realizator dźwięku, Michał Szablowski – kompozytor muzyki filmowej (m.in. „Za Niebieskimi drzwiami”) oraz Marek Piestrak – reżyser.
NAGRODA GŁÓWNA w konkursie na najlepszą muzykę w dziecięcym konkursie filmów pełnometrażowych, filmowi „Klub brzydkich dzieci” z muzyką autorstwa Vidjaya Beerepoota.
Jury doceniło walory muzyki, takie jak świetne wyczucie dramaturgii historii przedstawionej w filmie, umiejętne budowanie napięcia w scenach akcji, przekonujące wykorzystanie utworów nawiązujących do pieśni na cześć systemów totalitarnych. Na uwagę zasługuje również wysoki poziom produkcji muzycznej, w której w sposób interesujacy wykorzystano brzmienia elektroniczne i orkiestralne.
Jury pragnie również przyznać wyróżnienie dla filmu „Raggie” z muzyką autorstwa Ewert Sundja i Liiny Summera, za pięknie skomponowaną muzykę, w tym w oryginalne i bogato zaaranżowane piosenki.
JURY ZEF (Zespół Edukatorów Filmowych)
w składzie którego znaleźli się: Justyna Stefańska-Kusaj, Agnieszka Prażuch, Katarzyna Michalska
NAGRODA GŁÓWNĄ dla filmu „Drużyna Marco” w reżyserii Julio Vincent Gambuto
Lekki i przyjemny, wypełniony dowcipnymi sytuacjami i dialogami film, nie jest tylko kolejną historią o małym konflikcie pokoleń i nieco skomplikowanych relacjach w rodzinie. Ekscentryczny dziadek Marco przypomina nam, że nie ma nic cenniejszego niż przyjaciele i wspólne spędzanie czasu. Film nie kończy się być może tak jak byśmy tego oczekiwali, ale pokazuje, że na uwagę poświęconą drugiemu człowiekowi zawsze powinniśmy znaleźć czas. Usiądźcie do niego całą rodziną, bo kino, po którym można długo i bardzo długo rozmawiać.
Wyróżnienie dla filmu „Klub brzydkich dzieci” w reżyserii Jonathana Elbers’a
Poważny temat i poważna forma. Trochę o niezrozumieniu, trochę o tworzeniu reguł i bezrefleksyjnemu podporządkowywaniu się im. Jest w tym filmie pazur młodości, która pozwala się zbuntować i zawalczyć o lepsze życie. Bohaterowie filmu wykorzystują świadomie media społecznościowe i sztukę ulicy, poprzez które krzyczą, nawołują i walczą o szacunek. To młodzi obnażają absurdy świata, w którym żyją i wyznaczają lepsze kierunki. Akcja filmu rozgrywa się w bliżej nieokreślonym czasie i przestrzeni, ale jakoś dziwnie łatwo jest nam się w nich odnaleźć.
JURY ECFA
w składzie którego znalazły się Claire Shaw, Marjo Kavanen oraz Silvia Pareti
NAGRODA GŁÓWNĄ dla filmu „Klub brzydkich dzieci” w reżyserii Jonathana Elbers’a
Film jest nad wyraz wartościowy, zarówno pod względem merytorycznym jak i formalnym. Co więcej, prezentuje on rzadki typ: mianowicie, jest filmem gatunkowym dla dzieci. Produkcja porusza bardzo współczesne tematy: parytet, wolność słowa, równość, krytyczne myślenie. Całość została oprawiona w dystopijny sci-fi. Przesłanie filmu jest aktualne i ważne, a przy tym podane bez lekceważenia młodego odbiorcy oraz bez zbędnych kazań. Jury ECFA uznaje Klub Brzydkich Dzieci za najlepszy film fabularny dla dzieci.
KONKURS EŁNOMETRAŻOWYCH FILMÓW MŁODZIEŻOWYCH
JURY MŁODZIEŻOWE
w składzie: : Antonina Patelska, Kinga Kornacka, Jagoda Kosyło
NAGRODA GŁÓWNA dla filmu „Pani Nilu” w reżyserii Atiq Rahimi.
W „Pani Nilu” zachwyciła nas sama historia, jak i dobór środków filmowych za pomocą których została przedstawiona. Film zafascynował nas od pierwszych kadrów – cichych, delikatnych, ale jednocześnie sugerujących nadchodzące niebezpieczeństwo. Muzyka oczarowała , a zdjęcia zapadły w pamięć. „Pani Nilu” przybliża nam okoliczności narastania konfliktu w Rwandzie, ale także dotyka współczesnych problemów. Tych, które są nam bliskie. Jest to także film o kobietach; o problemach z którymi się zmagałyśmy, zmagamy i będziemy zmagać pewnie jeszcze przez długi czas. O siostrzeństwie, dzięki któremu możemy przenosić góry. Pokazała nam ona wiele perspektyw, bo każda z bohaterek ma swoją własną, niepowtarzalną historię. Zostałyśmy dogłębnie poruszone, a „Pani Nilu” została z nami długo po obejrzeniu. Chciałbyśmy, żeby inne osoby też mogły doświadczyć tej historii i przeżyć ją na swój własny sposób.
JURY ECFA
w składzie którego znalazły sie Claire Shaw, Marjo Kavanen oraz Silvia Pareti
NAGRODA GŁÓWNĄ dla filmu „Randki z Amber” w reżyserii David Freyne
Jury pokochało film Randki z Amber. Urzekło nas w nim wszystko: od scenariusza, poprzez obsadę, aż po pierwszorzędne wykonanie. Co ważne, film porusza bardzo wrażliwe kwestie i problemy, ale robi to w sposób łagodny, przepełniony empatią i humorem. Skłania też do refleksji na temat przyjaźni, kontaktów z innymi ludźmi, a także szukania własnego miejsca w świecie. Pomaga zrozumieć innych. Jest to perełka, która zostanie z nami na długo.
Wyróżnienie dla filmu „Pani Nilu” w reżyserii Atiq Rahimi
Jury ECFA postanowiło przyznać wyróżnienie filmowi Matka Boża Nilu. Za walory artystyczne reżyserii, za zaangażowanie w kwestie praw obywatelskich i postkolonializmu, za to, że może być źródłem inspiracji i refleksji dla europejskiej młodzieży.
JURY ZEF (Zespół Edukatorów Filmowych)
w składzie którego znaleźli się: Lidia Latusek, Jarosław Basaj, Bolek Drochomirecki
NAGRODA GŁÓWNĄ dla filmu „Dziewczynka z Placu Igieł” w reżyserii Pierre Monnard
Młodzi ludzie tęsknią za kinem, w którym dorośli zobaczą, że świat młodych jest prawdziwy, czasami bardziej niż bolesny. Moja ulubiona serialowa nauczycielka, Rita, powiedziała, że została nauczycielką, żeby chronić dzieci przed ich rodzicami. Film ” Dziewczynka z Placu Igieł” odsłania przed widzem prawdziwy obraz tego, że dzieci są bardziej dorośli od swych rodziców.
Bohaterka poszukuje dla siebie miejsca w świecie. Jest tym młodym człowiekiem, o którym dorośli mówią, że sobie poradzi. Czy jednak o to chodzi, by radzić sobie od samego początku z rzeczami, których się nie chce. Niezgoda dziewczynki na rzeczywistość przybierze postać buntu.
Stąd film ten jest bardzo ważnym głosem mówiącym prawdę o świecie młodych ludzi. O trudnym czasie, który nie jest nikomu obcy. Jest obrazem prawdziwym i głęboko poruszającym.
Wyróżnienie dla filmu „ Pani Nilu” w reżyserii Atiq Rahimi
