JURY DZIECIĘCE
w składzie: Kaj Panufnik, Zuzanna Wypych, Kuba Olejnik, Michał Wojtkiewicz, Marcelina Henning.
NAGRODA GŁÓWNA dla filmu „Klub brzydkich dzieci w reżyserii Jonathana Elbersa.
Zachwycił nas futurystyczny, wręcz dystopijny świat. Na przestrzeni całego filmu bohaterowie zmierzają się ze szkodliwy systemem, w którym przyszło im żyć. Obraz potrafi zainteresować widza i pokazuje nam perspektywę różnych bohaterów. W bardzo trafny sposób przekazuje, że nie można dyskryminować innch osób, a dzieci mogą zdziałać bardzo dużo. Najważniejszym dla nas faktem w tym filmie jest to, o jak wielu problemach napotykanych przez nas w dzisiejszym społeczeństwie on mówi. Dzięki temu Klub Brzydkich Dzieci jest filmem nieoczywistym, z którego różne osoby mogą wyciągnąć wiele odmiennych wniosków. Zmusza do refleksji, i jest filmem, o którym można rozmawiać przez długi czas. Uświadamia, że idealny świat nie istnieje.
WYRÓŻNIENIE dla filmu „Drużyna Marco” w reżyserii Julio Vincenta Gambuto.
JURY MŁODZIEŻOWE
w składzie: Mikołaj Kowalski, Adam Lisiecki, Martyna Schulz, Alex Kuna, Anna Trokol, Julia Gorący, Aleksandra Kaczmarek, Maja Grabowska, Amelia Grudniewska, Igor Amborczuk oraz Witold Bielawski.
NAGRODA GŁÓWNA dla filmu „Dziewczyna z Placu Igieł” w reżyserii Pierre Monnard.Wyróżnienie dla filmu „ Pani Nilu” w reżyserii Atiq Rahimi.
Nagrodziliśmy ten film ze względu na niezwykle ważny temat i jego dobitne przedstawienie. Twórcy rzucili w nim nowe światło na temat relacji dziecko-uzależniony rodzic. Począwszy od scenariusza, przez aspekt aktorski (każda emocja i scena zagrana przez aktorów wydaje się prawdziwa), do części audiowizualnej – tak naprawdę do niewielu rzeczy mieliśmy uwagi. Pomimo tragizmu sytuacji, zakończenie tej historii budzi nadzieję na lepszą przyszłość głównej bohaterki. „Dziewczynka z Placu Igieł” ujęła nas swym realizmem i bezpośredniością.
WYRÓŻNIENIE dla filmu „Pani Nilu” w reżyserii Atiq Rahimi.
Po burzliwej dyskusji wyróżnienie zdecydowaliśmy się przyznać „Pani Nilu”. Film ten porusza temat konfliktu, o którym sporo osób może nawet nie wiedzieć, i jego początkach; dobitnie ukazuje indoktrynację w religijnych szkołach dla dziewcząt i schemat budowania uprzedzeń. Zachwyciła nas również warstwa wizualna i klimatyczna muzyka, dzięki którym przenieśliśmy się do Rwandy tamtych okrutnych lat.
JURY RODZICÓW
w składzie: Marta Pilarska, Hanna Ruszczyńska oraz Andrzej Tuźnik, przyznało NAGRODĘ GŁÓWNĄ dla filmu „Drużyna Marco” w reżyserii Julio Vincenta Gambuto.
Na szczególne uznanie zasługuje sposób pokazania problemów z którymi zmaga się główny bohater, uniwersalność obrazu, świetne dobranie dialogów wraz z ogromną pracą tłumaczki (Paulina Niewiarowska) oraz wysoki poziom gry aktorów. Film posiada urzekający klimat, któremu towarzyszy niezwykle dobrze dobrana muzyka. Chcieliśmy docenić również sposób pokazania relacji międzyludzkich i międzypokoleniowych, a także zwrócenie uwagi na bardzo aktualne kwestie jakimi jest uzależnienie dzieci i młodzieży od współczesnych środków przekazu i urządzeń elektronicznych oraz ich samotność w „tłumie”. Temat pokazywany wielokrotnie w filmach i opisywany we współczesnej literaturze tutaj został pokazany w nowy, świeży sposób. Na uwagę zasługuje też gatunek, który wybrał reżyser. Porwał się na realizację komedii dla młodych widzów. Zwykle humor w takich filmach jest płaski, miałki, zbyt dosłowny – ciężko zrobić dobrą komedię, która będzie bawić i dzieci i dorosłych, a Gambutowi udało się to doskonale. Czasem dzieci śmieją się w zupełnie innych miejscach, niż rodzice, ale koniec końców wszyscy śmieją się razem. „Drużyna Marco” jest filmem familijnym, ciepłym i ważnym. Wnosi w życie widza dużo radości ale też refleksji i może stanowić bodziec do wprowadzenia istotnych zmian w życiu. To doskonale opowiedziana historia, która wciąga, wzrusza i zostaje z widzem na dłużej niż trwa seans. Nie uchronimy się od elektroniki, ale możemy ją oswajać. Po to, by nauczyć się sobie radzić z tym problemem powstają tak mądre, zabawne i czułe filmy, jak „Drużyna Marco”.
